Hans Wilmink (1948) is opgeleid als socioloog en als Hoger Bestuursambtenaar en begon zijn loopbaan bij de stichting Het Refter in Zwolle waar hij onder meer initiatieven ontplooide voor de opvang en integratie van minderheden. Dat deed hij in samenwerking met de lokale overheid, lokale instellingen en vertegenwoordigers uit de minderheidsgroepen. Vanaf 1982 werkte hij voor het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in diverse functies en op meerdere beleidsterreinen: minderhedenbeleid, interbestuurlijke relaties, sociale vernieuwing, organisatie van de rijksoverheid, kennis en strategie voor het ministerie.
Wilmink voerde in 2010 een verkenning uit naar het beroep van de beleidsambtenaar: Beroep: beleidsambtenaar. Over ambtelijk besef en professioneel lef. Dat deed hij samen met Guido Rijnja. “In mijn praktijk en in de verkenning die we deden, heb ik ervaren dat er veel creativiteit en durf is onder ambtenaren. Het boekje laat zien dat het een mooi vak is dat vorm krijgt door voortdurend de balans te zoeken in de spanningsvelden die het werk bij de overheid met zich meebrengt. Maar er is ook veel druk die dat balanceren verstoort. Het is een zaak van beroepseer om de bestuurder te dienen en toch de onafhankelijkheid te behouden.”
Sinds april 2013 is Wilmink ambteloos burger, maar de belangstelling voor de beroepsuitoefening in de publieke sector kan hij nog niet loslaten. Hij treedt nu op als vrijwilliger voor Stichting Beroepseer en helpt haar bij de toepassing van de Good Work Toolkit van Harvard University in de Nederlandse praktijk.
